De University of Santo Tomas Singers uit de Filipijnen brengen o.l.v. Prof. Fidel G. Calalang Jr. kwaliteit van internationaal niveau naar het bescheiden Brecht, thuisdorp van ondergetekende tijdens hun 34ste internationale toer, ‘Choir on the Run’
Met onder meer tweemaal de prestigieuze Pavarotti-prijs op hun naam staan, hebben de UST Singers een hele eer hoog te houden. Er wordt zeker aan de verwachtingen voldaan wanneer ze starten met het Cantate Domino van Josu Elberdin Badoola, een levende Spaanse componist van wie me de naam onbekend was. Hun programma staat nog vol van allerlei exotische namen van toch haast allemaal hedendaagse componisten, een mooie geste zou ik zo zeggen. Namen als Andrej Makor, Frederick Bayani Mabalot, Beatriz Corona en Bing Rio Pablico doen ons een zeer extensief en hoogwaardig koorrepertoire beleven. Haast elke compositie heeft een uitgebreid verhaal met compleet uiteenlopende delen. Het is een zeer fris programma van religieuze, pop- en volksmuziek, avontuurlijk en muziek in allerlei talen en van alle smaken en kleuren.
Prof. Fidel Calalang Jr. Is niet alleen de stichter van dit koor, maar ook een modieuze dirigent met een buitengewoon fingerspitzengefühl. Met zijn gelaatsuitdrukking laat hij zich niet teveel in de kaarten kijken, maar hij kijkt vooral geconcentreerd. Een heuse virtuoos achter een (in dit geval elektronisch) klavier zullen we later merken. Zeer bewust en met haast choreografische handbewegingen gaat hij te werk bij het dirigeren en er gaat een enorme empathie uit naar zijn koor. Ik geloof dat ze werkelijk een speciale band hebben met elkaar, deze dirigent en zijn studenten. Overigens zou in een koor zingen ook het empathisch vermogen en de algemene mentale en fysieke gezondheid versterken. Als ik psycholoog of dokter was, zou ik het al mijn patiënten aanbevelen.
Van de dirigent horen we ook een eigen werk, psalm 100, een knap en eerder polyfoon werk met allerlei speelse patronen en het koor spreidt mooi zijn dynamiek ten toon. De zangers kennen ook wat van presentatie, allen lachen ze mooi, ze gebruiken de ruimte zeer goed en dat met hun mooie uniformen, die ze dan nog wisselen tijdens de pauze; een lust voor het oog. Het geheel heeft een gezonde spektakel-waarde. Sommige zangers zijn nog eerder jong, maar hebben toch al heel wat durf en voorkomen als solist. Allerlei kleine en ongewone instrumenten worden soms aangewend, ze maken een wereld van verschil, al is het niet altijd makkelijk een goede balans te vinden qua dynamiek in combinatie met het koor en de kerkakoestiek.
Een inkijk in de Filipijnse cultuur
Vooral na de pauze krijgen we meer inzicht in hun cultuur met ‘Ahibakle’ van Bienvenido Constantino, een oogstlied en feest uit het noordelijk deel van de Filipijnen, waarbij het koor een soort rituele dans uitvoert en het volkslied Dalaga’t Binata van Lucio San Pedro, beide Filipijnse componisten. Veel van de werken na de pauze hebben aan het einde een tutti-glissando wat ook wel een beetje een lachwekkend effect heeft, maar zeer goed uitgevoerd wordt. Inventieve koorbewerkingen troef met Hallelujah van Händel bewerkt door Mervyn Warren. Nog zo’n bewerking werd er gemaakt van het poplied Happy van Pharrell Williams met een cajon, een schot in de roos van een bis-nummer. Deze kasten van stemmen overvallen het publiek, waaronder de burgemeester van Brecht.
Dit koor verheft het Brechtse dorp even, ze zouden eender welke plaats verheffen, maar deze kwaliteit zijn we hier, jammer genoeg, maar eerlijk gezegd, niet gewoon. Of misschien niet meer? Mijn moeder leerde tijdens haar jeugd in deze Sint-Michielskerk van Brecht bijvoorbeeld de speelgoedsymfonie van Leopold Mozart kennen. De organisatie van een concert voor dit koor is in ieder geval een grote stap in de goede richting, al hoop ik dat men voor de dirigent een echte akoestische piano zou kunnen voorzien wanneer hij nogmaals komt. Dat zou voor het koor ook nuttig kunnen zijn wanneer ze een elektronisch instrument zouden overstemmen. Meer publiciteit is wensbaar naar de plaatselijke muziekmaatschappijen toe om dergelijke muzikale contexten meer bij elkaar te brengen. Dat is geen verwijt. De kerk zat nu al behoorlijk vol.
In naam van Klassiek Centraal en als Brechtenaar was ik zeer blij hier bij te mogen zijn, het was een concert dat grootsteden waard was, al doet het ‘op den buiten’ ook wel eens goed en dan moeten de mensen van hier er eens niet zo ver voor gaan. Het was qua stijl een zeer toegankelijk programma en toch gezien de ongewone programmatie met minder bekende namen en een zuivere inkijk van het echte koorrepertoire en de Filipijnse cultuur, zeker niet populistisch of commercieel.
- WAT: Choir on the run
- WIE: Prof. Fidel Gener Calalang Jr., The University of Santo Tomas Singers
- WAAR & WANNEER: Sint-Michielskerk Brecht, zaterdag 07/07/2018
