**** Een paar weken geleden kon u op Klassiek Centraal al de recensie lezen van het concert dat Cecilia Bartoli in Brussel gaf onder de titel “Mission” met muziek van de Italiaanse barokcomponist Agostino Steffani.
De cd bewijst dat verbluffende stemacrobatie van Bartoli gepaard met visueel beeld verteerbaarder is dan enkel auditief. Dat de componist in de uitgebreide en boeiende cd-documentatie omschreven wordt als een van de grootste Italiaanse componisten van zijn tijd, is uit het programma van de cd eigenlijk niet op te maken. Dat hij virtuoze aria’s geschreven heeft en ook een meester is in het laten duelleren van de stem met een instrument, dat is op de cd wel te horen. Net als op het concert krijgen we de levendige aria met castagnetten waarin Bartoli met verve een vrolijkheid legt, die bijna alleen zij zo fel uiting kan geven. In een aria als deze schittert de stem ook met een souplesse in de hoogte die geen zangeres haar nadoet. De daaropvolgende aria (Amami e vederai) met zachte luitbegeleiding is een van de meest intieme en mooiste van de cd, waar Bartoli haar stem met verstilde expressie inzet. Ook in de aria met de klokjes (Sfere amiche) is het piano in haar stem wonderlijk mooi. Maar waar de inhoud gewelddadig (eerste aria: over een krijger) of militant is (A facile vittoria) durft ze ook krijsend hoog zingen.
Er staan een paar aria’s op die Bartoli zingt met repliek van Philippe Jaroussky en met koor. Bij momenten is haar zang een pure opeenstapeling van acrobatie waarbij de lage tonen wel eens verzinken in een lelijk borstregister, en de acrobatie irritant wordt. Haar zang verwordt dan tot een soort waaghalzerij, mist oprechtheid en van emotie overbrengen is nog nauwelijks sprake. Het is dan eerder artificiële zangkunst die puur verbluft.
De begeleiding wordt hier uitstekend verzorgd door I Barocchisti o.l.v. Diego Fasolis. Bijna alle fragmenten zijn primeurs op plaat, wat toch bijzonder is en pleit voor de researchwaarde van de opname. Maar ze zijn eigenlijk te kort om een inleving in context of verhaal mogelijk te maken. Dat Steffani een boeiend leven geleid heeft met zijn vele reizen en diplomatieke opdrachten wekt uiteraard de nieuwsgierigheid naar wie hij eigenlijk was en naar de periode waarin hij leefde met de tegenstelling tussen zijn katholieke achtergrond en zijn jarenlange functioneren aan protestantse hoven. Zijn leven heeft zelfs inspiratie geleverd voor de auteur van misdaadromans, Donna Leon. De schrijfster, die ook een barokfan is, heeft samen met Bartoli materiaal verzameld om een fictieve krimi te schrijven rond de componist: “Himmlische Juwelen” (in Engels, Duits, Frans, Spaans en Catalaans).
De cd is in elk geval een boeiende ontdekkingstocht in het oeuvre van Agostino Steffani, een zoveelste “heldendaad” van Bartoli als onderzoekster waarmee ze de vocale liefhebber prikkelt en toch ook veel luisterplezier bezorgt.
