In de 16e eeuw was de kunst van het verheven converseren een onderwerp van grote belangstelling, zowel in geleerde academies als in de verbale spelletjes van sociale bijeenkomsten. Toen muzikale virtuozen leerden ‘spreken’ via hun instrumenten, was het niet meer dan logisch dat ze ook begonnen te ‘converseren’. Het ensemble Seicento Stravagante geeft ons een voorbeeld van deze “muzikale conversatie”, hier tussen drie muzikanten. In werken van 13 Italiaanse componisten uit de late 16e en vroege 17e eeuw recreëert Seicento Stravagante de weelde van vroege barokmuziek, toen componisten vele individuele “stemmen” (vocaal of instrumentaal) tot een harmonieus geheel weefden. Hoewel de composities vaak op verschillende instrumenten konden worden gespeeld, werden ze het best gerealiseerd op de viool en de cornetto (of cornett). De twee instrumenten ontwikkelden een steeds nauwere band, waardoor ze praktisch uitwisselbaar werden. Dankzij deze opname kunnen we genieten van de subtiele mix van klanken van deze twee instrumenten en de rijkdom van de Italiaanse instrumentale muziek uit die tijd.