Jacques Hétu was al een gevestigde waarde in de Canadese muziekscene toen hij van het Toronto Symphony Orchestra de opdracht kreeg om Symphony No. 5 te schrijven.
Als leerling van Clermont Pépin in Montreal en later van Henri Dutilleux en Olivier Messiaen in Parijs, overbrugde zijn muzikale taal de Atlantische Oceaan, dus de keuze voor Paul Éluard – een van de beroemdste Franse dichters (en een lid van het verzet) – lag voor de hand. Het werk is geïnspireerd op zijn gedicht Liberté uit Poésie et vérité (1942).
Hétu overleed drie weken voor de première van de symfonie in 2010. Alexander Shelley brengt dit werk opnieuw tot leven met twee grote Canadese orkesten, het National Arts Centre Orchestra en het Orchestre symphonique de Québec, en met het Toronto Mendelssohn Choir.
