De hoogtepunten van het vioolrepertoire, Bachs sonates en partita’s voor viool solo, hebben uitvoerders en muziekliefhebbers altijd gefascineerd door hun architecturale perfectie, hun spirituele inhoud en de breedte van hun emotionele palet. Het is dan ook niet verwonderlijk dat ze, zoals zoveel van Bachs werken, herhaaldelijk zijn gearrangeerd voor andere instrumenten.

Op een puur praktisch niveau zijn er elementen in het schrijven van deze arrangementen die bijzonder goed lijken te passen bij de gitaar, met zijn polyfonie, dynamiek en palet aan klankkleuren. Na zijn transcriptie voor gitaar van Bachs vier luitsuites (BIS-2285), die door BBC Music Magazine werd omschreven als “een opmerkelijke combinatie van technisch gemak, muzikaal begrip en emotionele directheid”, biedt Franz Halász ons nu zijn eigen arrangementen van de sonates en partita’s – frisse uitvoeringen die het historisch geïnformeerde combineren met moderne techniek.

Halász is te horen op een reeks veelgeprezen cd’s voor BIS, met een breed repertoire variërend van Spaanse barokmuziek tot hedendaagse werken van Takemitsu en Gubaidulina, tango en Braziliaanse muziek.