Alisa Weilerstein en Inon Barnatan presenteren de twee cellosonates van Brahms en hun bewerking van de vioolsonate in G groot voor de cello. Dit Brahms-portret is een logische volgende stap na de veelgeprezen interpretatie van Beethovens complete cellosonates uit 2022. Terwijl Beethovens sonates de geleidelijke opkomst van de cello als solo-instrument boven de piano laten horen, opent Brahms een nieuw hoofdstuk in de geschiedenis van de cellosonate door een glorieus huwelijk van gelijken tussen de twee instrumenten te realiseren. Deze vriendschappelijke relatie tussen cello en piano wordt versterkt door Weilerstein en Barnatan, wier muzikale partnerschap (naast hun bloeiende solocarrières) door de jaren heen een stabiele factor is geweest.