De uitvinding van het chromatische pedaal, dat het spelen vereenvoudigde, maakte de harp veel populairder. De harp werd zo populair dat Beethoven zijn “Variaties op een Zwitsers lied” schreef voor harp of piano. Later werden zijn populairste stukken gearrangeerd, zoals de “Moonlight Sonata”, die virtuoos werd getranscribeerd door John Thomas, de harpist van Koningin Victoria. De “Divertissements pour la harpe” werden eerder toegeschreven aan Beethoven, maar werden mogelijk geschreven door zijn tijdgenoot en kennis, graaf Karl Wilhelm von Haugwitz. Paola Perrucci, een van de meest vooraanstaande harpisten van Italië, speelt op een Érard harp (met uitzondering van het Adagio grazioso, Op. 31, Nr. 1, dat ze op een modern instrument speelt). Ze trad in de voetsporen van haar vader (Mario Perrucci) en werd musicus en componist. Op 17-jarige leeftijd studeerde ze cum laude af aan het conservatorium van Pesaro. Ze vervolgde haar studie aan de Accademia Nazionale di S. Cecilia en later in Wenen. Ze behaalde ook een diploma in compositie aan het conservatorium van Bologna. Perrucci is een voorvechtster van zeldzame en historische harpwerken en speelt repertoire van de Renaissance tot nu.