De meest onbekende Brendel
Alfred Brendel behoeft zeker geen introductie; als een van de belangrijkste pianisten van de tweede helft van de 20e eeuw zijn zijn talrijke opnamen, eerst met Vox, daarna met Vanguard en tenslotte, in de belangrijkste jaren van zijn artistieke volwassenheid, met Philips, bijna constant in de catalogus te vinden en zijn ze keer op keer opnieuw uitgebracht. Maar er is een klein deel van zijn muzikale nalatenschap dat vrijwel onbekend is gebleven bij bewonderaars van Brendels interpretatieve kunst: vier LP’s die hij aan het begin van zijn carrière in de vroege jaren 1950 opnam voor het kortstondige Amerikaanse label SPA.
Geen van deze opnames is nog in zijn geheel uitgebracht in het digitale tijdperk, maar er is wel een opname bij die zeker een van de belangrijkste is in Brendels discografie: de monumentale Fantasia Cont rappuntistica BV256 van Feruccio Busoni (1866-1924) op de thema’s van de viervoudige fuga uit Bachs De kunst van het fugeren BWV 1080.
Het is hier opnieuw uitgebracht op APR met de uitdrukkelijke zegen van de uitvoerder, samen met zijn eerste solo LP, de complete opname van Franz Liszts Christmas Tree S186 (1873-76), een suite van 12 pianostukken die door uitvoerders is verwaarloosd, evenals de Busoni-bewerking van Bachs Ich ruf’ zu dir, Herr Jesu Christ BWV 639 Busoni’s Fantasia Contrappuntistica en Liszts Christmas Tree werden destijds voor het eerst opgenomen en de pianist heeft ze later helaas nooit meer in de opnamestudio gespeeld, dus we hebben hier een echt belangrijke toevoeging aan zijn discografie. Bovendien bevat het boekje een speciaal voor deze uitgave geschreven bijdrage van Brendel met enkele lezenswaardige gedachten over Busoni en zijn monumentale compositie.
