Carmina Quartet: professionalisme ten top

***** Ludwig Van Beethoven was al jaren overleden toen de jonge Antonín Dvořák (1841-1904) zijn Tsjechische muzikantenziel erg Duits en zeker ook ‘Beethoveniaans’ zou laten inkleuren. Dvořák mag een van de grootste erfgenamen van Beethoven genoemd worden en dat uit zich bijvoorbeeld sterk in het Pianokwintet in A opus 81.

***** Ludwig Van Beethoven was al jaren overleden toen de jonge Antonín Dvořák (1841-1904) zijn Tsjechische muzikantenziel erg Duits en zeker ook ‘Beethoveniaans’ zou laten inkleuren. Dvořák mag een van de grootste erfgenamen van Beethoven genoemd worden en dat uit zich bijvoorbeeld sterk in het Pianokwintet in A opus 81.

Het is het eerste werk van de twee op een cd die Sony Musical Classic Switserland realiseerde met het Carmina Quartet en pianist Teo Gheorghiu, zoon van een Roemeense vader, een Canadese moeder en in Zwitserland in 1992 geboren. Van zijn 5 jaar speelt hij piano en dat hij een naam is die we moeten onthouden hoor je onder meer met deze opname.

Dit eerste werk straalt een uitzonderlijk sterk professionalisme uit van de musici die 100% voor de muziek, neen, voor de Muziek – een hoofdletter staat hier op haar plaats – gaan. Het is een zelden gehoorde opname en ze snijdt door merg en been. Dit pianokwintet, gekruid met de herinnering aan het grote voorbeeld Beethoven, verbied je wat anders te doen dan te luisteren.

Antonín Dvořák was een man die genialiteit in zich droeg en die gave wist hij, zoals vele genieën, perfect te gebruiken – spontaan want zo gaat dat bij genieën: het komt zo vanzelf – om zijn zeer rijk emotioneel leven waar liefde voor alles wat een mens bezielen kan, om te zetten in muziek. Excuus voor deze lange zin lezers maar dit werk en deze uitvoering raken ook mijn diepste gevoelens voor Het Schone waar onze financiële crisiswereld steeds minder open voor staat. Waar Dvořák heimwee had naar zijn Vaderland, zo voel ik zijn heimwee naar wat ons door de moderne tijd aan schoonheid ontstolen wordt… Een reden te meer om dankbaar te zijn aan de musici en aan de uitgever van deze cd hem op de markt te brengen ondanks dat er voor beide werken, het vermelde kwintet en het Amerikaans Kwartet (String Quartet in F, opus 96 – American) op de bestaande cd-markt aanbod te over is.

Juist, het Amerikaans kwartet van Antonín Dvořák, hoe beleven de musici het en hoe werd mijn luisterend oor aangesproken? Minder sterk van in het kwintet, niet omdat het minder professioneel zou zijn, zeker niet maar toch is er minder emotie en krijgen we een vooral zeer sterk professionele uitvoering maar de muze is een beetje op de achtergrond gebleven tegenover het kwintet. Of deze uitvoering dan geen aanrader zou zijn, kunt u vragen? Ja zeker wel. We geven deze cd niet zomaar 5 sterren. Dat is net te weinig voor een Gouden Label, akkoord maar het is volgens ons wel een grootste onderscheiding waard. Geloven kunt u mij alleen met naar deze cd te luisteren…