**** ‘Beyond all mortal dreams’ is een verzamel-cd met a capella koormuziek van twintigste-eeuwse, Amerikaanse componisten. Het is bijgevolg een plaatje met muziek in zeer uiteenlopende stijlen.

Van soms zeer avant-garde muziek die zeer blij verrast (bijvoorbeeld de drie motetten van Steven Stucky (°1949), opgedragen aan Thomas Tallis) tot eerder gemakkelijke (misschien soms zelfs flauwe) post-romantische koorwerken (hierbij valt vooral de naam van Stephen Paulus (ook geboren in 1949) te noemen). Wat mij betreft zijn dit twee zijden van de medaille: enerzijds is deze cd ideaal om onbekende componisten te leren kennen (misschien zelfs een geheel onbekende stijl, de Amerikaanse koormuziek weet zich duidelijk te onderscheiden van de Europese), zeker in een uitvoering door een van de beste koren ter wereld (maar daarover later meer). Anderzijds stelt vooral Stephen Paulus teleur, en dat maakt het moeilijker om een oordeel over de cd als geheel te vellen.

Zoals eerder gezegd weet vooral Steven Stucky te verrassen. Zijn zetting van ‘O sacrum convivium’, bijvoorbeeld, is hoogst origineel en geweldig boeiend, iedere beluistering weer opnieuw. Ook de muziek van René Clausen (°1953), Ola Gjeilo (°1978), Frank Ferko (°1950) en Edwin Fissinger (1920-1990) zijn zeer interessant en doen je de cd-speler telkens weer op ‘repeat’ zetten. Iets minder origineel (maar daarom nog steeds niet echt slecht) is de muziek van Stephen Paulus en Healey Willan (1880-1968). Zij leunen meer aan bij de Europese post-romantische koormuziek en passen minder bij het verrassende effect dat de andere componisten weten te brengen.

Over de uitvoerders van deze muziek hoef ik waarschijnlijk niet veel te zeggen. Het gaat hier om het befaamde Trinity College Choir, onder leiding van de geweldig bekende Stephen Layton, die met z’n eigen koor ‘Polyphony’ al vaker samenwerkte met Hyperion. Ook met het Trinity College Choir werkte hij al voor Hyperion. En na het beluisteren van deze cd zal ook meteen duidelijk zijn waarom: dit is een gouden combinatie. Sublieme stemmen (volgens de Gramophone Awards, zowat de meest prestigieuze awards in de klassieke muziek, een van de vijf beste koren ter wereld) en een schitterend muzikale dirigent. En inderdaad, zelfs bij de minder interessante muziek zal je geboeid luisteren, om niets te missen van het prachtige koor.

Deze cd is (bijna ‘natuurlijk’) een goede uitgave. Het koor en de dirigent zijn van fantastische kwaliteit en iedereen zal er wel zijn gading in vinden. Maar niet alle composities zijn even saillant, en dat maakt het moeilijk deze cd te beoordelen. Sommige tracks eisen je aandacht op, en met die aandacht zal je genieten van de muziek, andere tracks zullen je waarschijnlijk minder geboeid laten, en dan schuift de muziek naar de achtergrond. Wat jammer is, want de tracks die je aandacht nodig hebben zijn absoluut de moeite waard! Maar laat het vooral duidelijk zijn dat dit, hoewel het in het rijtje van Hyperion-cd’s een van de mindere is, nog steeds een goede cd is.