*** In 1679 componeerde Jean-Baptiste Lully (1632-1687) Bellérophon op een libretto van Thomas Corneille (1625-1709). De opera was tot op heden nog niet opgenomen.
*** In 1679 componeerde Jean-Baptiste Lully (1632-1687) Bellérophon op een libretto van Thomas Corneille (1625-1709). De opera was tot op heden nog niet opgenomen. We kregen een prestigieuze wereldpremière te beluisteren, gerealiseerd door verschillende partners die samenwerkten om het project in goede banen te leiden. Het Festival de Beaune, Cité de la Musique, Centre de musique baroque de Versailles, Les Talens Liriques en het Chœur de Chambre de Namur met als muzikaal leider Christophe Rousset stonden in, samen met de nodige solisten om deze allereerste opname van Bellérophon van Lully te laten welslagen.
We gaan het hele verhaal hier niet uit de doeken doen, we laten het ontdekken ervan over aan de koper van deze uitvoering die de luxueuze dubbel-cd met uitgebreide info en tekstboekje in detail kan doornemen en volgen.
We kennen Rousset als een dynamisch musicus met een grote kennis van de barokmuziek. Hij is een van de grote namen van uitvoerders van voornamelijk het Franse barokrepertoire. Hij wist dan ook een uitgelezen schare solisten te verzamelen: Cyrill Auvity, Ingrid Perruche, Jean Teitgen, Céline Scheen, Evgueniy Alexiev, Robert Getschell, Jennnifer Borghi. Niet allemaal grote namen of grote stemmen maar wel precies passend voor derol die ze te vervullen hebben. Deze vlotte opera eist ook niet de stemmen die je bij andere grootmeesters van de opera wel nodig hebt. Geen stem valt op in iterpretatie of kleur, geen stem valt tussen de mazen van het net. Rousset zorgde voor een weloverwogen en uitgezocht evenwicht. De solisten zorgen anderzijds niet voor grote muzikale prestaties en zingen allemaal nogal op dezelfde sterkte. Ook het exuberant spelend orkest en ongeremd overdadig zingend koor kennen te weinig sterke nuancering. Er wordt te veel krachtig doorgezongen en gespeeld. Dat is een beetje jammer want de klankkleur van het koor is zoals altijd zeer vol, net als deze van het orkest.
Rousset kiest ook voor snelle tempi en dat, samen met het overvloedig forte zingen en spelen maakt dat het een wat te druk geheel is. Wel zeer mooi aan harmonie en klank, iets anders beweren is onwaar. Het is een opname die het karakter heeft van een live uitvoering met fraai vertoon van decor en kostumering in de paleizenweelde van Versailles. Luister met die idee in het achterhoofd en deze opname krijgt meer invulling.
