Onze website is vernieuwd, geef zelf je evenementen in. Heb je een fout gezien. Mail ons!

Belcanto in Brugge, dat bleek Anima Eterna Brugge te zijn, dit keer onder leiding van Giovanni Antonini, een van de vier dirigenten. Maar toch hoorden we ook even stichter en bezieler Jos Van Immerseel aan de pianoforte. Dat kon bijna niet anders. De selectie belcanto-aria’s kwamen van Mozart,Rossini en Schubert gezongen door de jonge Russische sopraan Julia Lezhneva.

Natuurlijk kenden we de verhalen over mensen die ‘s ochtends ontwaakten in een ander lichaam. Maar dat was niet wat we voelden.”

Dat staat op de rug van de stoel voor mij in het Brugs Concertgebouw. Het is een fragment van “Op een dag”, het doorlopend themagedicht van Peter Verhelst op alle zetels van de zaal. Wat ik in elk geval voelde toen ik ‘s anderendaags aan dit verslagje begon was een gevoel van voldaanheid. Lang was het geleden dat ik Anima Eterna Brugge nog gehoord had, maar het orkest klonk perfect. Het klopte zo perfect met wat de eerste celliste van het orkest antwoordde op de vraag van Klara-presentator van de avond Olav Grondelaers: “Hoe is het om te spelen met die stem van sopraan Julia Lezhneva?” Het antwoord: “Wij zingen met ons instrument, de adem is onze strijkstok.”

Een belcanto programma was het, met maar één Italiaan, Gioachino Rossini. Hoe kan dat? Geen Verdi of Puccini maar wél de Oostenrijkers Mozart, Haydn en Schubert. Maar ja, het kan. De Wiener waren gek op Italiaanse opera, ze noemden Rossini daar il Tedeschino, de kleine Duitser. En was de aanzet voor het “mooie zingen”, het belcanto, niet gegeven door Mozart? En lijken die  eerste maten van de ouverture uit Il barbieri di Siviglia niet even als een Mozart vooraleer het echte  Rossini-crescendo aanzwelt? Daarmee was de start gegeven.

© Roger Creyf

Dat we naar belcanto aan het luisteren waren, daarmee overtuigde sopraan Julia Lezhneva  ons meteen met een Mozart aria, “Voi avete un cor fedele.Op en top de ironische Mozart: “Je hebt een trouw hart, maar zal het blijven duren?” Maar twijfelen over de capaciteiten van sopraan Lezhneva is niet nodig, die hoge  noten vloeiden er zo uit. En er kwam nog een concert-aria van Mozart, met ook oprichter van Anima Eterna Brugge Jos Van Immerseel aan zijn geliefde pianoforte. En een aria uit Cosi fan tutte, mocht zeker niet ontbreken. Het leek wel alsof dirigent Giovanni Antonini in zijn dirigeren meezong, zo expressief en beeldend deed hij dat. En zeker in dat “Allegro moderato uit Schuberts “Unvollendete”. Prachtig speelde dat orkest, van blazers tot strijkers, krachtig waar het moest, verstild indien nodig. Meer dan knap!

Niet bevreesd voor de hoogtes en laagtes bij Rossini en de snelle trillers zong Lehzneva tot slot nog een aria uit La donna del Lago. Het publiek applaudisseerde natuurlijk om een toemaatje. Dat werd Mozart. Terwijl de strijkers op hun violen tokkelden zong Julia Lezhneva nog dat mooie “Voi che sapete”, uit Le Nozze di Figaro, “Jij die weet wat liefde is….. “

Wat ik in elk geval weet is dat Anima Eterna Brugge onder de leiding van dirigent Giovanni Antonini, zichzelf overtrof.

WAT: Aan de wieg van het Belcanto!

WIE: Julia Lezhneva [sopraan], Anima Eterna o.l.v. Giovanni Antonini, Jos Van Immerseel [pianoforte], Marjan de Haer [harp]

REPERTOIRE:

WAAR: Concertgebouw Brugge

WANNEER: zaterdag 14 januari 2023