**** Bij vorige cd’s van Christiane Karg schreven we hier al bijzonder lovend over deze knappe zangeres. Haar nieuwste cd Parfum bevestigt nog maar eens wat een uitzonderlijk mooie vertolkster ze is. Dit keer in niet alledaags Frans liedrepertoire. Een cd die in kleur en klank verfijnd geparfumeerd is.
In 2015 kreeg Christiane Karg op deze site een Gouden Label voor haar cd Scene! (Berlin Classics 0300646BC). Het jaar voordien bracht ze Heimliche Aufforderung uit (Berlin Classics 0300566BC), waarin ze een verrukkelijk Strauss-paradijs creëerde. Christiane Karg was ook live bij ons te horen als een heerlijke Sophie in Der Rosenkavalier van Richard Strauss in de Vlaamse Opera (december 2013) en in een liedrecital in deSingel in maart 2016 dat net als haar cd Heimliche Aufforderung (Berlin Classics 0300566BC) volledig aan Richard Strauss was gewijd (link naar de recensie op KC).
Voor deze cd maakte Christiane Karg een keuze uit enkele van de mooiste Franse mélodies, die enerzijds exotisch-oriëntaalse nuances vertonen – zoals de prachtige cyclus Shéhérazade van Maurice Ravel – en anderzijds symbolistisch-sensuele – zoals de Livre de Baudelaire van Claude Debussy, die hier in de orkestratie uit 1994 van John Adams vertolkt wordt. De orkestratie is allesbehalve een verraad aan de originele versie, waarbij Debussy zich sowieso liet inspireren door een Wagneriaanse, minder vluchtige, en eerder sonore klankkleur. De sopraan presenteert ons de weinig bekende Quatre chansons françaises van Benjamin Britten. Franse liederen die hij – naast de cyclus Les Illuminations op teksten van Rimbaud – componeerde op gedichten van Victor Hugo en Paul Verlaine. Een heerlijke ontdekking. Daarbij Epiphanie, een lied vol verlangen en verbeelding van Charles Koechlin, en drie liederen van Henri Duparc, zodat de cd besluit met een van mijn lievelingsliederen uit het Franse repertoire, Phidylé.
L’heure exquise
Behalve als verwijzing naar synesthesie van de waarneming van klank, geur en kleur, ligt de keuze van de titel bijna voor de hand. Want in verschillende van de liederen is er sprake van “parfum”. Enkele voorbeelden: “le parfum de ton sang” en “ô parfums, ô baisers infinis” in Le Balcon van Debussy, “un parfum enivrant” in Brittens Nuit de juin, of in Duparcs Phidylé: “chaud parfum”. De stem van Christiane Karg betovert je als een heerlijk verfijnd parfum. Haar pure hoge stem heeft een sensueel en mysterieus timbre, overeenkomstig de tekst van de liederen. Ze geeft het verlangen een onwezenlijke toon, helemaal in de sfeer van de emotie: erotisch geladen, maar nooit pathetisch zwaar. Zelfs niet in de eindeloze herhaling van “Je voudrais” in Asie, waar de obsessieve herhaling expressie geeft aan het hevige verlangen. De hoogste noten zingt ze met natuurlijke souplesse. De kleuren in haar stem zijn als tinten van het licht dat wisselt van ochtendgloren tot valavond. Haar fijne schakeringen strelen het oor, zoals parfum de geurzin: etherisch, bedwelmend en vluchtig. Haar bekoorlijke stem neemt je mee naar de mysterieuze wereld van de gezongen poëzie.
In haar dankwoord, als een soort epiloog bij de cd, betrekt Christiane Karg terecht het orkest: de Bamberger Symphoniker en hun dirigent David Afkham, “die mit mir diese fragilen Stücke zum Leben erweckt haben”. De orkestbegeleiding is inderdaad uiterst subtiel. Ook haar coach voor de Franse taal dankt ze voor haar geduld. Toch is dit misschien het enige kleine minpunt van de cd, want hoewel haar uitspraak voorbeeldig is, ze is niet altijd perfect. Maar de taal van dit repertoire is sowieso uiterst moeilijk en weinigen zingen ze zo mooi als Christiane Karg. In die zin is het ook jammer dat de teksten in het cd-boekje zo uiterst klein gedrukt zijn. Het is hoe dan ook een cd die enige concentratie vraagt, maar die wordt dan ook ruimschoots beloond door de vleugels waarop Christiane Karg en de Bamberger Symphoniker ons naar een onaardse wereld meenemen, heerlijk van geur, kleur en klank. We zouden de ruim een uur lange cd dan ook kunnen omschrijven met een parafrase naar een andere Franse mélodie (van Reynaldo Hahn): L’heure exquise.
- WAT: Parfum
- WIE: Christiane Karg (sopraan), Bamberger Symphoniker o.l.v. David Afkham
- UITGAVE: Berlin Classics 0300832
- CREDIT FOTO: Gisela Schenker | Berlin Classics