** Niemand zal ontkennen dat Sigiswald Kuijken een van de grootste vernieuwers is op het terrein van de oude muziek en de authentieke uitvoeringspraktijk. Zijn kenmerken? Gebruik van historische instrumenten en het beperken van het koor tot 4 solisten. Hoewel beperken hier natuurlijk geen goed woord is, door het bewust klein houden van het ensemble en koor bekomt hij zo een fijn geheel, waarin de muzikale rijkdom van de verschillende stemmen onderling uitstekend te volgen is. De kleinere bezetting geeft de luisteraar vanzelfsprekend een veel intiemere luisterervaring, maar blijft op hetzelfde moment toch ook een aangenaam volle klank behouden. De muzikaliteit van Kuijken zit ook hier goed, de tempi zijn bijvoorbeeld overal prima gekozen, wat het geheel een zeer levend gevoel meegeeft.
Het geheel is hier in een mooi hoesje gestopt met maar liefst twee boekjes erbij, waarin Sigiswald Kuijken de lezer meeneemt in de wereld van de authentieke uitvoeringspraktijk. De cd zelf is ook geen gewone cd, het betreft hier een zogenaamde ‘Super Audio CD’, die superieure audiokwaliteit zou moeten geven. Of het hier echt een voordeel geeft tegenover een gewone cd kan ik helaas niet vertellen, een SACD-speler ontbreekt me, dus heb ik het moeten doen met gewone kwaliteit. Het SACD-medium lijkt me echter wel zeer beloftevol, ik kijk uit naar de doorbraak.
Tot zover het goede nieuws. Ik ben geen uitvoerig voorstander van het uitvoeren van oude muziek met originele bezettingen en speelpraktijken, maar zeker ook geen tegenstander. Op verschillende momenten echter, zijn er behoorlijke problemen te horen die, zo lijkt me, te wijten zijn aan deze authentieke uitvoeringspraktijk. En dan spreek ik vooral over foutjes in de intonatie. Toegegeven, de kans is groot dat Bach zelf de cantates zelf niet zo goed kon uitvoeren met de muzikanten waarover hij beschikte, maar vandaag de dag zou zoiets toch vermeden moeten kunnen worden. Vooral als het over een cd-opname gaat, die honderd keer opnieuw opgenomen kan worden. Te weinig tijd? Niet nauwkeurig genoeg geluisterd? Of een andere reden? Ik weet het niet, maar het is toch een minpuntje aan deze cd.
De vocale solisten, het koor dus, doen het zeker niet slecht. Ze weten zich goed aan te passen aan de uitvoeringspraktijk en de muziek op zich en sluiten goed aan bij het instrumentaal ensemble. Maar ook bij hen is de intonatie niet steeds 100%. Jammer, want zowel de koor- als de sologedeelten zijn voor de rest zeer aangenaam om te beluisteren.
Volgens mij is dit inderdaad Bach zoals Bach bedoeld is. Stel dat dit een live-opname of een concert zou zijn, dan had ik niets dan lof over dit album. Maar het is en blijft een cd-opname en in dat opzicht kunnen de onnauwkeurigheden niet door de beugel.
