Sidi Larbi Cherkaoui neemt afscheid van Opera Ballet Vlaanderen met een groots gebaar. Zijn meesterlijke Noetic staat op de affiche naast een mijlpaal uit de dansgeschiedenis: Le Sacre du printemps van Pina Bausch. De verbinding tussen mensen is het koppelteken tussen de twee indringende choreografieën.
Deze zomer verlaat Sidi Larbi Cherkaoui na zes jaar Opera Ballet Vlaanderen als artistiek leider ballet. Hoewel hij de rest van dit seizoen nog gepland heeft, neemt het huis deze productie als gelegenheid om hem op gepaste wijze uit te zwaaien en hem te bedanken voor het werk dat hij de afgelopen jaren met de dansers van Opera Ballet Vlaanderen heeft geleverd.
Deze productie toont het resultaat ervan.
Opera Ballet Vlaanderen is na Londen en Parijs het enige gezelschap ter wereld dat de toestemming krijgt van de Pina Bausch Foundation om Pina Bausch’s Le Sacre du printemps te dansen. Eerder al kreeg het gezelschap de unieke toestemming om Café Müller te brengen. Dit vertrouwen in het niveau en de prestaties van onze dansers is ontegensprekelijk een van de merites van Cherkaoui.
Le Sacre du printemps is een ijkpunt in het oeuvre van Bausch. In een vierkant van turf dansen mannen en vrouwen een ritueel van leven en dood op de machtige partituur van Igor Stravinsky. In 1975 was deze bewerking even explosief als het origineel uit 1913 en heeft vandaag nog niets aan kracht ingeboet.
In Noetic vormt Sidi Larbi Cherkaoui opnieuw een team met de Britse beeldende kunstenaar Antony Gormley met wie hij al verschillende keren samenwerkte. Op de minimalistische partituur van Szymon Brzóska onderzoekt Noetic de instinctieve behoefte van de mens om elk detail van ons bestaan te structureren, en ons verlangen om los te komen van de regels en te ontdekken wat erachter ligt. Larbi wil het publiek laten zien hoe we structuur creëren voor en naar elkaar. Die intermenselijke verbinding staat centraal in het werk.
