Iedereen beseft dat, losstaand van het eindresultaat van deze editie van de Koningin Elisabethwedstrijd Piano 2021, de coronacrisis een negatieve impact had op heel de organisatie en in het verlengde daarvan ook op de kandidaten. Een menselijk iets, waar weinig aan te doen is. Goede moed is iets, maar ook niet alles. Die moed en doorzettingsvermogen waren er – o zo nodig, meer dan ooit – om de wedstrijd in deze omstandigheden te laten plaatsvinden. Het is gelukt. Hoed af voor heel de organisatie, al haar medewerkers voor en achter de schermen, de jury, de orkestleden én, uiteraard, de kandidaten. 

H.M. Koningin Mathilde, de familie de Launoit en de verschillende regeringen van België bekostigen de prijzen voor de eerste zes laureaten van elke Wedstrijd.

De rangschikking van de laureaten van de Pianowedstrijd 2021 werd op de laatste finaleavond (zaterdag 29 mei 2021, rond 23u) aangekondigd. Wegens de geldende veiligheidsmaatregelen, zag de organisatie zich genoodzaakt om het reglement van de Wedstrijd aan te passen: omdat er slechts zes finalisten geselecteerd werden in plaats van twaalf, waren er dit jaar geen niet-geklasseerde laureaten.

Prijswinnaars

Jonathan Fournel – Grote Internationale Prijs Koningin Elisabeth
Eerste Prijs – Prijs Koningin Mathilde
€ 25.000

Sergei Redkin – Prijs van de Belgische Federale Regering
Tweede Prijs, aangeboden door het Federale Wetenschapsbeleid – Prijs Arthur De Greef
€ 20.000

Keigo Mukawa – Prijs Graaf de Launoit
Derde Prijs
€ 17.000

Tomoki Sakata – Prijs Van De Gemeenschapsregeringen Van België
Vierde Prijs, dit jaar aangeboden door de Regering van de Duitstalige Gemeenschap
€ 12.500

Vitaly Starikov – Prijs van het Brussels Hoofdstedelijk Gewest
Vijfde Prijs
€ 10.000

Dmitri Sin – Prijs van de Stad Brussel
Zesde Prijs
€ 8.000

Met de steun van De Nationale Loterij en enkele Gulle Schenkers
ontvangen de zes niet voor de finale geselecteerde halvefinalisten elk
€ 2.000

Canvas/Klara-Prijs: Jonathan Fournel
Klara en Canvas nodigen hun luisteraars, kijkers en internetgebruikers uit om onder de finalisten voor hun lievelingskandidaat te stemmen.
€ 2.500

Prix Musiq3
Musiq3 en La Trois nodigen hun luisteraars, kijkers en internetgebruikers uit om onder de finalisten voor hun lievelingskandidaat te stemmen.
€ 2.500

Alle verdere info over de wedstrijd vind je op de website van de KEW. Je kan er ook de halve finales en finales herbeluisteren. Je vindt er info over de laureatenconcerten en over de opname van de cd.

Slotbeschouwing

Noteer a.u.b. dat ik hier een persoonlijke mening geef en dat ik heel de wedstrijd lang, net zoals alle vorige jaren dat ik de wedstrijd recenseerde, geen commentaren beluister of lees. Dit doe ik bewust om geen compromissen te moeten sluiten; om mijn mening op generlei wijze te laten beïnvloeden.

Hier leest u niet de mening van de redactie van Klassiek Centraal, maar alleen deze van mij persoonlijk: recensent, jawel, maar ook individueel luisteraar. Individueel als nooit tevoren, want tja, thuis voor het scherm is toch echt niet wat het in een volle zaal is. Thuis luister je naar cd’s die gerealiseerd worden net om thuis te beluisteren. Waar men eventuele fouten uit kan halen en waar de insteek de opname is, niet het podiumgebeuren. Dat is een andere werkwijze en soms een totaal andere inspiratie.

Dit geef ik u mee omdat het, wat mij betreft, eigenlijk moeilijker luisteren was in de huiselijke stilte, dan in een levende zaal waar altijd iemand moet hoesten, met een papier moet frommelen, een programmaboekje dat valt, maar ook die fantastische sfeer. Het zien opkomen van de orkestmusici, het stemmen van de instrumenten, de presentator die de spanning doet stijgen, iemand van het koninklijk hof die met zijn / haar aanwezigheid de kandidaten een hart onder de riem steekt, de kandidaat en de dirigent die hun plaats innemen, de ademloze stilte bij het begin, het diep ademen bij het luisteren, het applaus en de stress die we daarmee lossen, als neemt het publiek een pak stress van de kandidaten over. Het geroezemoes en gebabbel, al dan niet opgewonden in de zaal na afloop van een kandidaat zijn prestatie. Het in dichte drommen verlaten van de zaal, de rij wachtenden aan de toiletten en dan op weg naar huis om daar je nota’s in tekst te gieten en midden de nacht op de website te plaatsen, want ja, je wil snel je lezers je indrukken gunnen.

Al die dingen zijn er niet. Het is toch wel onwezenlijk: je voelt je betrokken, en toch kom je niet in dezelfde opwinding. Als een kandidaat je wat zwakker schijnt te zijn, heb je de neiging je aandacht te laten afglijden naar iets anders van huiselijke bezigheden. Al is het even je kop koffie vullen, er van nippen…

Om die en vele andere redenen die het thuis luisteren zo anders maken, maar die ook de prestatie in die lege zaal nooit vergelijkbaar kunnen maken met alle andere edities, heb ik beslist niet te pronostikeren – zoals andere jaren – en me bij het verdict van de jury, die wél in die haast lege zaal zit, neer te leggen. Een jury die nu ook anders luistert want de zaal, die grote Henry Le Boeufzaal, moet toch echt anders klinken dan wanneer er 2.000 mensen zitten. Het is niet anders.

En ja, toch nog een bijzonder woordje van dank aan de eenzame koningin Mathilde, die elke finaleavond present was. Haar aanmoedigende aanwezigheid gaf toch een extra dimensie voor de zes laureaten. Dat was deze editie van groter belang dan in normale omstandigheden.

Deze slotbeschouwing wilde ik u meegeven. Ik hoop dat iedereen van u, beste lezers, me kan begrijpen en ook milder is voor de kandidaten – hoe scherp ik soms ook was in mijn notities – en laten we samen hopen dat een uitgave zoals we nu moesten ondergaan, zich nooit meer voordoet. Volgend jaar, in een propvolle zaal. De jonge musici op zich alleen al verdienen dat. Heel de organisatie met álle betrokken, ook zij die we niet zien, verdienen dat. De muziek verdient dat.