De liefde voor klassieke muziek is iets wat je best al bij jonge kinderen probeert te stimuleren. Daar ben ik oprecht van overtuigd en dat probeerde ik in het verleden ook in de praktijk om te zetten als leerkracht AMV (notenleer) in de muziekschool, en als dirigent van een kinderkoor.

Het was dus met grote interesse en nieuwsgierigheid dat ik op zaterdag 11 maart naar Erps-Kwerps trok voor een kindervoorstelling van fluitkwartet 4beauforte: 4beauforte en de dansende rode schoentjes.

Even kort schetsen: 4beauforte, dat zijn vier fluitistes, alle vier afgestudeerd aan het Leuvense Lemmensinstituut (tegenwoordig LUCA School of Arts), die sinds 2011 samen spelen. De dansende rode schoentjes is een sprookje van Hans Christian Andersen uit 1845, vooral bekend als tafereel in het Sprookjesbos van de Efteling. Wie het originele sprookje leest, merkt een aantal gruwelijke details op (inclusief de verschijning van een beul om de voeten van de hoofdrolspeelster eraf te hakken), maar de versie van 4beauforte was gelukkig perfect op kindermaat herschreven. Voor de muziek werkte het fluitkwartet samen met enkele studenten compositie van het Lemmensinstituut, uit de klas van Jeroen D’hoe: een interessante samenwerking die voor mooie composities heeft gezorgd.

De voorstelling begon met een kleine presentatie van de fluiten: piccolo, dwarsfluit, altfluit én basfluit kwamen aan bod en de kinderen mochten mee raden welke fluit de hoogste was, de laagste,… Wanneer de voorstelling dan begon konden de kinderen deze 4 fluiten samen horen in een waaier aan uiteenlopende muziekstijlen. Af en toe klonk er bijvoorbeeld een duidelijke verwijzing naar de modaliteit uit de renaissance, dan weer afgewisseld met hedendaagse, modernistische klanken, maar steeds goed in het oor liggend, op kindermaat en heel vertellend.

De interactie met het publiek was ook een stevig pluspunt van deze voorstelling: door de aanwezigen uit te nodigen om actief mee te zingen, dansen, participeren in het sprookje, en een mooie afwisseling tussen tekst, muziek, en interactie, was de voorstelling een levendig geheel dat zonder problemen de aandacht van de (soms nog erg jonge) kinderen vasthield. Enkele danspasjes waren soms wat te moeilijk voor mijn stramme ledematen, maar de kinderen leken er de minste moeite mee te hebben. Hier verdienen de dansinstructrices (de muzikanten wisselden probleemloos tussen fluitspel, dansinstructie en hun vertellersrol) zeker een pluim om de aanwezigen met veel enthousiasme te leiden en zelfs sommige volwassenen uit de (zeer comfortabele) zetels te krijgen.

De vier fluitisten waren prachtig op elkaar afgestemd. Het samenspel tussen de vier fluiten en hun kleine en grote broertjes verliep op het allerhoogste niveau. Zelfs ondanks de veel te warme zaal en de ondankbare akoestiek, was de muziek een absolute streling voor het oor: geen enkele noot viel uit de toon, alles was mooi samen en muzikaal gebracht. De muziek klonk dikwijls bedrieglijk eenvoudig (het hoofdthema zou zó uit de Efteling kunnen komen), maar ‘achter de schermen’ was zeer duidelijk dat hier door de vier dames stevig aan gestudeerd was. Het was niet enkel genieten van de muziek, maar ook van het musiceren!

Deze voorstelling was op alle vlakken ‘af’ en meer dan geslaagd! Dít is hoe men jonge kinderen kan blijven boeien met interessante klassieke muziek! Mooie muziek, die prachtig gespeeld werd, een sprankelend verhaaltje erdoor geweven, en zelfs knappe, op maat gemaakte tekeningen die het geheel illustreerden. Zelfs als volwassene heb ik genoten van deze voorstelling, aangestoken door het enthousiasme en geïnspireerd door de muzikaliteit van deze vier topfluitisten. Een kwartet om in de gaten te houden.

• WAT: kindervoorstelling ‘De Dansende Rode Schoentjes’
• WIE: 4beauforte (Liesbet Vanherck, Hannelore Bollen, Annelies De Dauw en Esther-Ellen van der Veen)
• FOTO: Jules Lemmens