*** De cd-markt draait naar het schijnt niet zo goed meer. Gelukkig verschijnen er nog regelmatig cd’s die deze stuitende markt een duw in de rug kunnen geven. Liefhebbers van de late(re) barokmuziek geven we hier drie recensies mee van cd’s die niet gemaakt zijn om alleen maar het cd-rek te vullen. Graupner, Telemann en Sammartini.
*** De cd-markt draait naar het schijnt niet zo goed meer. Gelukkig verschijnen er nog regelmatig cd’s die deze stuitende markt een duw in de rug kunnen geven. Liefhebbers van de late(re) barokmuziek geven we hier drie recensies mee van cd’s die niet gemaakt zijn om alleen maar het cd-rek te vullen. Graupner, Telemann en Sammartini. Drie heren die hun vak door en door kenden en wisten hoe de luisteraar én uitvoerders te behagen in hun 17de eeuw. Keer met deze cd’s even terug in de tijd.
Christoph Graupner
Concerto’s en meer voor chalumeau
Wie klarinet speelt, weet wat een chalumeau is. Wie niet weet wat ‘chalumeau’ betekent en even van het Frans naar het Nederlands vertaalt via Google, krijgt het woord ‘steekvlam’ als vertaling. Wees gerust, Christoph Graupner (1683-1760) liet zijn musici niet met een steekvlam muziek maken. Misschien wilde hij hen wel eens het vuur aan de schenen leggen maar daar hoeven de musici die de voorliggende cd inspeelden, geen angst voor te hebben. Als er ‘chalumeau’ is, is het die van de barokke vreugde, een vurige warmte die we in onze tijd soms missen en niet altijd best vatten. Dat maakt het uitvoeren en het beluisteren van die muziek soms moeilijker dan je verwacht.
Gunar Letzbor leidt Ars Antiqua Austria in concerto’s, ouvertures en sonates voor chalumeau, het instrument waaruit de klarinet geboren werd. Graubners muziek is zeer lang in de vergeethoek gebleven en het is onder meer te danken aan Florian Heyerick dat Graubner vandaag regelmatig op concerten wordt geprogrammeerd en dat er een mooie verzameling opnames groeit, waaronder de opnames gemaakt door en met Heyerick. Het professionalisme van zowel de barokcomponist als de uitvoerders spreekt door heel deze opname. De luisteraar wordt ruim bedeeld met muziek die gelukkig niet te exuberant wordt uitgevoerd. Soms wat hoekig, bitsig in voornamelijk de snellere delen, dat wel maar dankzij sterke accentueringen en knappe echo’s kent deze cd een esthetisch en smaakvol pallet dat je doet genieten.
Chalumeaux – Christoph Graubner – Ars Antiqua Austria – Gunar Letzbor — Challenge Classics — CC72539
Georg Philipp Telemann
‘A fagotto solo’
14 of net 15 jaar was ik toen een nieuwe klasgenoot een spreekbeurt hield over ‘de fagot’. Peter Schuyten volgde fagot in het Mechels Conservatorium en sprak met een zelden geziene bezieling over zijn instrument. Het was het begin van een vriendschap van jaren en meteen wist ik dat er een Franse en een Duitse fagot bestond. Door die spreekbeurt, behield de fagot een warm plekje in mijn hart. De warmte van dat instrument noopt daar ook toe. Dat is wat Jérémie Papasergio mogelijk ook tot de fagot bracht. Met het Ensemble Syntagma Amici brengt hij 73 minuten kamermuziek in huis met werken voor fagot van Georg Philip Telemann (1681-1766), Jan Dismas Zelenka (1679-1745) en Christoph Schaffrath (1709-1763). Het Ensemble Syntagma Amici bestaat uit Elsa Frank, Ruth Van Killegem, Stéphanie De Failly, Guy Penson en Bernard Woltèche. Zij interpreteren dooreerlijk maar net ietsje te braaf, we hadden wat meer gloed, wat meer amor gewenst, toch twee karakteristieke eigenschappen van de fagot. De ‘bronzen’ klank van het instrument is er zeker en zo ook het sympathieke van de barok. Al zijn we even wat (te?) streng in ons oordeel, de cd krijgt verdiend drie sterren en welja, ik zal hem na het schrijven van deze recensie zeker nog beluisteren. U ook?
A Fagotto Solo / Telemann – Syntagma Amici – Jérémie Papasergio — Ricercar RIC 314
Giuseppe Sammartini
Concerto’s & Ouvertures
Eerlijke musici ontmoeten elkaar altijd weer. Mensen die gaan voor partituurtrouw, die gaan om muziek te brengen zoals hij zeer waarschijnlijk klonk in het oor van de componist zijn misschien niet diegenen die met veel glitter worden onthaald, maar ze zijn wel diegenen die ervoor zorgen dat het waardevolle niet vluchtig is. Zo is het volgens ook met dirigent Peter Van Heyghen en zijn ‘Les Muffatti’ en met hoboïst Benoît Laurent. Samen realiseerden ze een cd met concerto’s en ouvertures van Giuseppe Sammartini (1695-1750). Acht werkjes die goed zijn voor net geen 80 minuten barokke speelsheid al mocht het nog wat driftiger Italiaans. Niet dat het broeierig moet want dat leidt tot onbeluisterbare muziek en wat je naar deze cd kan doen, in een zeer ontspannen amicale oprechtheid, is luisteren naar deze zilveren straalschijf. Oprecht is de uitvoering over heel de lijn. Ze wordt niet hectisch noch onstuimig wat tegenwoordig met barok al te veel het geval is. De uitvoering wil barok zijn zoals de barok was. Levendig, fris geaccentueerd, met brede bogen en woord en wederwoord en bedoeld om de mensen te verheugen en uit de dagelijkse sleur te halen. Ziedaar waar Peter Van Heygen en zijn musici allemaal in slagen met deze attractieve, charmante en flatteuze muziek. Komaan, schenk jezelf en andere deze genoeglijke cd.
Concertos & Ouvertures – Giuseppe Sammartini – Les Muffatti – Peter Van Heyghen – Benoît Laurent — Ramée – Ram 1008
